Τρίτη, 19 Μαρ, 2024
Χρύσανθου και Δαρείας μαρτύρων, Κλαυδίου, Ιλαρίας, Ιάσονος, Μάυρου και Παγχαρίου μαρτ.
ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ
Τ.Θ. 1602
Τ.Κ. 51006 Θεσσαλονίκη
Τηλ.: 2310 286247
Fax.: 2310 276590

ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΟΥΝ ΤΟΥΣ ΙΕΡΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΚΟΦΑΝΤΟΥΝ ΑΓΩΝΙΣΤΑΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ



ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΟΥΝ ΤΟΥΣ ΙΕΡΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΚΟΦΑΝΤΟΥΝ ΑΓΩΝΙΣΤΑΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης
   
ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΟΥΝ ΤΟΥΣ ΙΕΡΕΙΣ
ΚΑΙ ΣΥΚΟΦΑΝΤΟΥΝ ΑΓΩΝΙΣΤΑΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ


1. Δὲν ἀνησυχοῦν οἱ φιλοπαπικοί. Τὸ σχέδιο ἐφαρμόζεται.
 
Ὅσοι ἐσχεδίασαν καὶ πραγματοποιοῦν τὴν ὑποδούλωση τῶν Ὀρθοδόξων στὸν πάπα εἶχαν μέχρι τώρα κάθε λόγο νὰ εἶναι εὐχαριστημένοι, διότι ἔβλεπαν ὅτι, παρὰ τὴν ὕπαρξη κάποιων ἀντιδράσεων, τὸ σχέδιο προχωροῦσε καὶ ἤλπιζαν ὅτι σὲ μία νέα Φερράρα - Φλωρεντία θὰ ἐπετύγχαναν τὴν ἀποδοχὴ καὶ ὑπογραφὴ ἑνὸς νέου ἑνωτικοῦ ὅρου, μιᾶς νέας Οὐνίας......
Σὲ σχέση μὲ τὴν παλαιὰ σύνοδο Φερράρας-Φλωρεντίας (1438-1439) οἱ ὅροι τώρα εἶναι πιὸ εὐνοϊκοί· ὁ πολὺς κόσμος, ἀκατήχητος καὶ ἀπληροφόρητος σὲ θέματα πίστεως, ἔχει ναρκωθεῖ ἀπὸ τὴν ὑποκριτικὴ καὶ ψεύτικη ἀγαπολογία, ἡ ὁποία ταιριάζει στὸ πνεῦμα τῆς Παγκοσμιοποίησης καὶ τῆς ἐξαλείψεως τῶν διαφορῶν καὶ ἰδιαιτεροτήτων. Στοὺς ναοὺς τὰ κηρύγματα ἐξαντλοῦνται σὲ κοινωνικὲς ἀναλύσεις καὶ πατριωτικὲς κορόνες ἢ σὲ ρηχοὺς καὶ ὑποκριτικοὺς εὐσεβισμούς. Σπανίως ἀναπτύσσονται θέματα πίστεως μὲ ἀναφορὰ στὶς αἱρέσεις καὶ στοὺς αἱρετικούς, ἰδιαίτερα στὴν αἵρεση τοῦ Παπισμοῦ καὶ στὴν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ.  Ἑπομένως δὲν ὑπάρχει ὁ φόβος τῆς ἀποδοκιμασίας καὶ τῆς ἀντιδράσεως τοῦ λαοῦ στὰ τεκταινόμενα, ὅπως ἔγινε στὴν παλαιὰ Φερράρα-Φλωρεντία, ἀφοῦ τώρα ὁ λαὸς ἀγνοεῖ τὰ τῆς πίστεως καὶ ἔχει ὑποστεῖ πλύση ἐγκεφάλου ὑπὲρ τοῦ ψεύτικου ἀγαπισμοῦ τῆς Νέας Ἐποχῆς καὶ ἐναντίον τῆς συνδεδεμένης μὲ τὴν ἀλήθεια ἀγάπης, ἐναντίον τῆς ἀληθινῆς ἀγάπης, ποὺ δὲν ἀποκρύπτει τὴν πλάνη καὶ τὸ ψεῦδος, ἀλλὰ τὰ φανερώνει, ὥστε νὰ προφυλάξῃ τοὺς πιστούς.
Ἡ ἐκκλησιαστικὴ καὶ θεολογικὴ ἡγεσία ἔχουν ὑποστεῖ διάβρωση καὶ ἀλλοτρίωση, μὲ ἐπαινετὲς βέβαια ἐξαιρέσεις, ἤ, ὅπως λέγει ἕνας σεβάσμιος Γέροντας ἡγούμενος, εἶναι ὀπαδοὶ μιᾶς νέας αἱρέσεως, τῆς αἱρέσεως τοῦ ἐφησυχασμοῦ. Δὲν θέλουν νὰ χαλάσουν τὴν ἡσυχία τους καὶ νὰ ταραχθοῦν· καλὰ περνοῦν μὲ τὶς φιέστες καὶ τὰ πανηγύρια καὶ μὲ τὰ εὐνουχισμένα πνευματικὰ παιδιά, ποὺ τοὺς περικυκλώνουν καὶ τοὺς ἀκολουθοῦν. Ἡ πίστη ἀλλοιώνεται, τὰ ὀρθόδοξα δόγματα ἀθετοῦνται, ἡ πλάνη θριαμβεύει, καὶ οἱ περισσότεροι σιωποῦν. Αὐτὴ ὅμως ἡ σιωπή, ὅπως καὶ ἄλλες φορὲς ἔχουμε γράψει, εἶναι κατὰ τὸν μεγάλο ῞Αγιο Γρηγόριο Παλαμᾶ, ποὺ κατατρόπωσε τὸν δυτικὸ μοναχὸ Βαρλαὰμ Καλαβρὸ καὶ τὴν παπικὴ σχολαστικὴ θεολογία, τὸ τρίτο εἶδος τῆς ἀθεΐας· τὸ πρῶτο εἶναι ἡ ἄρνηση τῆς ὑπάρξεως τοῦ Θεοῦ, τὸ δεύτερο εἶναι ἡ αἵρεση, ποὺ καταστρέφει τὴν ἀλήθεια περὶ τοῦ Θεοῦ, καὶ τὸ τρίτο ὁ ἐφησυχασμός, ἡ σιωπή, ποὺ συντελεῖ στὸ νὰ ἐπικρατήσουν τὰ δύο ἄλλα εἴδη ἀθεΐας.
Ὅσες προσπάθειες ἀντιδράσεως καὶ ἀντιστάσεως σημειώθηκαν μέχρι τὸ περασμένο ἔτος μὲ συγγραφὴ ἄρθρων καὶ μελετῶν, μὲ ἀγωνιστικὰ κείμενα ὑπογραφόμενα ἀπὸ κληρικοὺς καὶ μοναχούς, δὲν ἀνησύχησαν σοβαρὰ τοὺς φιλοπαπικοὺς καὶ οἰκουμενιστικοὺς κύκλους. Τὰ ἐξουδετέρωναν μὲ τὸ ἐπιχείρημα ὅτι προέρχονται ἀπὸ μικρὴ ὁμάδα ζηλωτῶν, ποὺ τοὺς ἔστεφαν καὶ μὲ ἀνάλογα κοσμητικὰ ἐπίθετα, καὶ μὲ τὴν βεβαιότητα ὅτι ἄλλαξαν οἱ καιροί, ὁ κόσμος δὲν ἐνδιαφέρεται γιὰ τὴν πίστη. Οἱ πυκνὲς μάλιστα ἐπισκέψεις τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου σὲ διάφορες πόλεις, ὅπου ὁ κόσμος τιμοῦσε καὶ τιμᾶ τὸν θεσμό, τὴν ἱστορία, τὴν παλαιὰ αἴγλη τῆς ξακουστῆς Πόλης, καὶ ὄχι τὰ φιλοπαπικὰ καὶ οἰκουμενιστικὰ ἀνοίγματα, τὰ ὁποῖα ἄλλωστε ἀγνοεῖ, ἔστελναν καὶ στέλνουν λάθος μήνυμα, ὅτι ὁ κόσμος ἀκολουθεῖ τὸν πατριάρχη καὶ συμφωνεῖ μὲ ὅσα πράττει. Ἂς φωνάζουν οἱ ἐλάχιστοι ζηλωταί· ποιὸς τοὺς ἀκούει;  Θὰ ἐπιθυμοῦσαν μάλιστα, ὅπως φάνηκε ἀπὸ πατριαρχικὸ κείμενο, νὰ εἴχαμε προχωρήσει σὲ ἀποτείχιση καὶ διακοπὴ μνημοσύνου, ὥστε ἐπίσημα πλέον νὰ μᾶς τιμωρήσουν καὶ νὰ μᾶς ἀποδυναμώσουν ὡς ἀνυπάκουους καὶ σχισματικούς. Χωρὶς αὐτὸ νὰ ἀποκλείεται γιὰ τὸ μέλλον, ἐφ᾿ ὅσον κατὰ τοὺς ἱεροὺς κανόνες, σχῖσμα προκαλοῦν οἱ κηρύσσοντες τὴν αἵρεση καὶ ὄχι οἱ στηλιτεύοντες αὐτήν, ποὺ εἶναι ἄξιοι ἐπαίνου καὶ τιμῶν, πρὸς τὸ παρὸν ἐπιλέξαμε νὰ ἐνημερώσουμε τὸν κλῆρο καὶ τὸ λαό, ὥστε νὰ βοηθήσουμε καὶ ἄλλους νὰ καταλάβουν τί συμβαίνει, νὰ ἀνησυχήσουν, νὰ ἀφυπνισθοῦν. Δὲν πρέπει νὰ ἐνδιαφερόμαστε καὶ γιὰ τοὺς ἄλλους, ἰδιαίτερα μάλιστα, ὅταν κινδυνεύει ἡ σωτηρία τους μὲ τὴν ἐπικράτηση τῆς αἱρέσεως καὶ τῆς πλάνης;

2. Ἡ εἰκόνα ἀλλάζει. ᾿Απειλὲς καὶ συκοφαντίες.
 
Αὐτὸ ἔγινε σὲ πρώτη φάση μὲ τὴν σύνταξη καὶ κυκλοφόρηση τῆς γνωστῆς πλέον "Ὁμολογίας πίστεως κατὰ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ", ἡ ὁποία ἔτυχε θετικῆς ἀποδοχῆς. Τὴν ὑπέγραψαν ἀρκετοὶ ἐπίσκοποι, ἑκατοντάδες κληρικῶν καὶ μοναχῶν καὶ χιλιάδες λαοῦ, ὅλων τῶν ἡλικιῶν καὶ ὅλων τῶν κοινωνικῶν τάξεων καὶ ἐπαγγελμάτων.  Ὁ προπαγανδιστικὸς ἰσχυρισμὸς γιὰ μικρὴ ὁμάδα ἀπομονωμένων ζηλωτῶν καταρρέει· ἐπιφανεῖς ἐπίσκοποι ὑψηλῆς θεολογικῆς καὶ ἄλλης παιδείας καὶ ἀμέμπτου ἤθους βρίσκονται στὴν κορυφὴ τοῦ καταλόγου τῶν ὑπογραφόντων. Σεβάσμιοι ἡγούμενοι ῾Αγιορειτικῶν καὶ ἐκτὸς τοῦ ῾Αγίου Ὄρους Μονῶν, καταξιωμένοι Γέροντες, ἱερομόναχοι καὶ μοναχοί, τολμηροὶ καὶ θαρραλέοι κληρικοὶ καὶ μοναχοὶ καὶ χιλιάδες πιστοῦ καὶ ὀρθοδόξου λαοῦ.  Ὅ,τι πιὸ ἐκλεκτὸ διαθέτει ἡ  Ἐκκλησία ὀρθώθηκε στὶς ἐπάλξεις τοῦ ἀγῶνος, γιὰ νὰ μὴν ἁλωθεῖ τὸ κάστρο τῆς  Ὀρθοδοξίας.
Τὸ σκηνικὸ ἄλλαξε καὶ θὰ ἐξακολουθῇ νὰ ἀλλάζῃ μὲ τὴν ἀφύπνιση διαρκῶς περισσοτέρων πιστῶν.  Ἡ συλλογὴ ὑπογραφῶν συνεχίζεται. Τὰ πράγματα δυσκολεύουν γιὰ ὅσους θεωροῦσαν τὴν ἑνωτικὴ πορεία, χωρὶς τὴ μετάνοια καὶ τὴν ἀποκήρυξη τῆς πλάνης ἐκ μέρους τοῦ πάπα, ὡς εὔκολο περίπατο, ὡς μία νέα Οὐνία, μὲ τὸ νὰ ἑνωθοῦμε δηλαδὴ κρατώντας ὁ καθένας τὰ δικά του, μὲ τὴν ἑνότητα ἐν τῇ ποικιλίᾳ, ὅπως εὑρηματικὰ καὶ παραπλανητικὰ διακηρύσσουν.
Βλέποντας αὐτὴν τὴν εἰς βάρος τους καὶ ὑπὲρ τῆς Ὀρθοδοξίας ἀλλαγὴ τοῦ σκηνικοῦ, ὅτι πλέον δὲν μποροῦν νὰ εἶναι βέβαιοι γιὰ τὸ ἀποτέλεσμα, ὅτι, ὅπως λέγει ὁ ῞Αγιος ᾿Ιωάννης Χρυσόστομος σὲ ἀνάλογη περίπτωση, τὰ ἴδια τὰ πρόβατα γίνονται φύλακες τῆς ποίμνης, ὅταν οἱ ἀρχιποιμένες καὶ οἱ ποιμένες δὲν ἀγρυπνοῦν, ἄρχισαν νὰ ἐκνευρίζονται, νὰ ἐνοχλοῦνται, νὰ ταράσσονται καὶ νὰ ἀπειλοῦν. Δύο φορὲς ὁ οἰκουμενικὸς πατριάρχης ἐξετόξευσε ἀπειλὲς ἐναντίον τῶν συνταξάντων τὴν "Ὁμολογία Πίστεως κατὰ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ", ἐνεργῶν μάλιστα καὶ ἐπεμβαίνων ὑπερορίως εἰς τὰ ὅρια ἄλλης ἐκκλησιαστικῆς δικαιοδοσίας, τῆς αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Μποροῦσε νὰ ἀσκήσῃ τὴν δικαιοδοσία του μόνο στὸ Ἅγιον Ὄρος καὶ σὲ ὅσες ἑλλαδικὲς περιοχὲς ὑπάγονται στὴν δικαιοδοσία του.  Στὶς 29 Αὐγούστου ἀπὸ τὴν Πόλη ἀπείλησε σὲ κήρυγμά του σὲ ναὸ τοῦ ῾Αγίου Ἰωάννου Προδρόμου, ὅτι θὰ λάβουμε τὴν δέουσα ἀπάντηση, χωρὶς συνειρμικὰ νὰ σκεφθῇ ὅτι κατ᾿ ἀναλογίαν ζητοῦσε καὶ αὐτὸς "τὰς κεφαλὰς ἐπὶ πίνακι" θαρραλέων ἀγωνιστῶν καὶ ὁμολογητῶν.  Ἡ ἀπάντηση δὲν ἦταν πατρική, ἀγαπητική, ὅπως στοὺς αἱρετικούς, ἀλλὰ τιμωρητικὴ καὶ ἐκδικητική. Ζητοῦσε μὲ ἔγγραφο ἀπευθυνόμενο πρὸς τὸν ἀρχιεπίσκοπο ᾿Αθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερώνυμο νὰ ληφθοῦν ἐπειγόντως μέτρα ἀπὸ τὴν Συνέλευση τῆς Ἱεραρχίας τοῦ Ὀκτωβρίου ἐναντίον τῶν συνταξάντων τὴν "Ὁμολογία Πίστεως". Τὸ πατριαρχικὸ ἔγγραφο λειτούργησε ὡς μπούμερανγκ. Ἐστράφη ἐναντίον τοῦ ἀποστείλαντος, ὄχι μόνο διότι θαρραλέος ἱεράρχης ἔδειξε ὅτι ὁ πατριάρχης παραποιοῦσε καὶ ἐνόθευε τὸ κείμενο τῆς "Ὁμολογίας", ἀλλὰ καὶ διότι τὸ πατριαρχικὸ ἔγγραφο ἔγινε τὸ διαβατήριο, ἡ γέφυρα, γιὰ νὰ περάσῃ ἐπὶ τέλους στὶς συζητήσεις τῆς Ἱεραρχίας τὸ θέμα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ τοῦ θεολογικοῦ διαλόγου μὲ τὸν πάπα. Καὶ ἐπὶ πλέον ἡ Ἱεραρχία οὐσιαστικὰ ἐκώφευσε, δὲν ἀνταποκρίθηκε, στὸ αἴτημα τοῦ πατριάρχου γιὰ λήψη μέτρων ἐναντίον μας.
Δυστυχῶς οἱ ἀπειλὲς συνεχίζονται μὲ ἄλλο τρόπο. Τὴ σκυτάλη ἔχουν πάρει κάποιοι ἀρχιερεῖς, ποὺ εἶναι εὐάλωτοι, φαίνεται, σὲ συστάσεις καὶ πιέσεις. Δύο ἐξ αὐτῶν ἐφαρμόζουν σχέδιο τρομοκρατήσεως τῶν ἱερέων τους, ὥστε νὰ μὴ τολμήσουν νὰ προσχωρήσουν στὴν Ὀρθόδοξη ᾿Αντίσταση κατὰ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Συγχρόνως δυσφημοῦν καὶ συκοφαντοῦν τὸν γράφοντα μὲ ἀνοησίες καὶ μυθεύματα, πλάσματα τῆς φαντασίας τους ἢ τῶν ὁμοίων πληροφοριοδοτῶν τους. Σὲ ἱερατικὲς συνάξεις ποὺ ὀργάνωσαν ὁ ἕνας ἀμέσως μετὰ τὴν Συνέλευση τῆς Ἱεραρχίας τὸν Ὀκτώβριο καὶ ὁ ἕτερος ἐντὸς τοῦ Ἰανουαρίου (2010) ἐστράφησαν ὀργισμένοι ἐναντίον τῆς "Ὁμολογίας" καὶ τὴν ἀπαξίωσαν. Ὁ δεύτερος μάλιστα ἀπηγόρευσε στοὺς κληρικούς, μὲ τὴν ἀπειλὴ τῆς ἐκδιώξεώς τους ἀπὸ τὴν Μητρόπολη, νὰ κάνουν ὁποιαδήποτε συζήτηση εἴτε ὑπὲρ εἴτε κατὰ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ τοῦ πάπα. Καὶ ὄχι μόνο δὲν ἔλαβε μέτρα, ἀλλὰ καμαρώνει καὶ ἐπαινεῖ τὸν ἡγούμενο ἱστορικῆς Ἱερᾶς Μονῆς τῆς ἐπαρχίας του, ὁ ὁποῖος ἀναβιώνοντας μεσαιωνικὲς παπικὲς μεθόδους -αὐτὸ εἶναι τὸ ἦθος τῶν φιλοπαπικῶν- ἔκαψε μπροστὰ στὰ ἔκπληκτα μάτια πιστῶν βιβλία ποὺ περιεῖχαν τὴν "Ὁμολογία Πίστεως κατὰ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ".  Ἡ πράξη του παραπέμπει στὴν πυρπόληση τῶν 26 Ἱερομαρτύρων τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ζωγράφου ἀπὸ τοὺς λατινόφρονες τοῦ πατριάρχου Ἰωάννη Βέκκου (1275).  Ἂς κρίνουν οἱ ἄνθρωποι ποιοὶ εἶναι φανατικοὶ καὶ πόση εἶναι ἡ ἀδυναμία τοῦ ψεύδους ἀπέναντι στὴν ᾿Αλήθεια.
Προσπαθώντας ἐπίσης οἱ ἐν λόγῳ ἀρχιερεῖς νὰ κλονίσουν τὴν ἐμπιστοσύνη τῶν κληρικῶν, τὸ σεβασμὸ καὶ τὴν ἀγάπη τους πρὸς τὸ πρόσωπο τοῦ γράφοντος, διετύπωσαν ἀσύστατες παντελῶς συκοφαντίες, τὸ μόνο ὅπλο τῶν δειλῶν καὶ ἀμφιβόλου ἀνδρισμοῦ καὶ ἐντιμότητος ἀνθρώπων.  Ὅταν δὲν ἔχῃς ἐπιχειρήματα, λασπολογεῖς καὶ συκοφαντεῖς, καὶ μάλιστα ἀπόντος τοῦ συκοφαντουμένου. Ἐμεῖς φειδόμενοι τοῦ ἀρχιερατικοῦ ἀξιώματος τῆς παναγίας Ἱερωσύνης, καὶ ὄχι τῶν προσώπων τους ποὺ δὲν ἀξίζει νὰ τὰ σεβασθῇς, ἀποφεύγουμε πρὸς τὸ παρὸν τὴν δημοσιοποίηση τῶν ὀνομάτων τους καὶ τὴν ἀναίρεση τῶν ψευδολογιῶν καὶ ἀσυστάτων συκοφαντιῶν τους. Χαιρόμαστε, γιατὶ μᾶς ἀξιώνει ὁ Κύριος νὰ ὑβριζόμεθα καὶ νὰ συκοφαντούμεθα γιὰ τὴν ᾿Αλήθεια καὶ τὴν Ὀρθοδοξία. ῾Απλῶς προβήκαμε στὴν γνωστοποίηση αὐτῶν τῶν ἀπειλῶν καὶ τῶν συκοφαντιῶν, ἐν πρώτοις γιὰ νὰ ἐνθαρρύνουμε τοὺς ἀγωνιστὰς νὰ μὴ φοβοῦνται τοὺς ἀναξίους αὐτοὺς ἐπισκόπους, οἱ ὁποῖοι οὔτε τὸν Θεὸν φοβοῦνται οὔτε τοὺς ἀνθρώπους ἐντρέπονται, καὶ γιὰ νὰ προφυλάξουμε ὅσους τυχὸν πιστεύσουν τὶς συκοφαντίες καὶ σκανδαλισθοῦν. ᾿Ακόμη καὶ γιὰ νὰ πληροφορήσουμε τοὺς καταχρωμένους τὸ ἀρχιερατικὸ ἀξίωμα καὶ τυρρανοῦντας δεσποτικῶς καὶ κοσμικῶς τοὺς κληρικοὺς καὶ τὸ ποίμνιο, ὅτι εἶναι καὶ αὐτοὶ πρόβατα τοῦ ἀρχιποίμενος Χριστοῦ, ὁ ὁποῖος θὰ προφυλάξῃ τὴν ᾿Εκκλησία Του ἀπὸ τοὺς λύκους τοῦ Παπισμοῦ καὶ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, καὶ ἀπὸ τοὺς μισθωτοὺς ποιμένες, οἱ ὁποῖοι ἐγκαταλείπουν τὰ πρόβατα καὶ δὲν θυσιάζονται γι᾿ αὐτά, διότι ἐνδιαφέρονται μόνον γιὰ τὴν καλοπέραση, γιὰ τὸ γάλα καὶ τὸ μαλλί τους (Ἰω. 10, 1-15).
 
πηγή: Ὀρθόδοξος Τύπος, 19/2/2010

  


active³ 5.0 · IPS κατασκευή ιστοσελίδων · Όροι χρήσης